ชัยชนะหลังความพ่ายแพ้

     ประตูเดียวที่เกิดขึ้นในเกมนี้มาพร้อมความผิดพลาดของ วิลล่าในการยืนเกมรับ และการเข้าทางปืนซาก้า ที่ยิงได้มุมดี จุดเริ่มต้นการเล่นลูกสูตรตั้งเตะที่จังหวะแรกบอลไม่เข้าเป้า การเก็บบอลสองในเขตโทษของอาร์เซนอล ทำได้และกลายเป็นจังหวะลงตัว เมื่อ ซาก้า วิ่งเข้ามายิงหน้าเขตโทษ ขณะที่ แนวรับ วิลล่า ยืนอยู่ในเขตโทษตนเองครบ 11 คน โดยเฉพาะตรงกลางเทกันเข้ามา 5-6 คน กลายเป็นว่า ซาก้า ยิงผ่านกำแพงมนุษย์เหล่านั้นได้พอดีเป๊ะ และ มาร์ติเนซ ผู้ซึ่งกลายเป็นโดนเพื่อนร่วมทีมบังมิดจากจำนวนคนมากมาย บอลมาให้เห็นอีกทีก็ผ่าน ไทโรน มิงส์ ที่ยืนเป็นตัวสุดท้ายแล้ว พุ่งล้มไม่ทัน กลายเป็นประตูที่ 2,000 ของอาร์เซนอลในพรีเมียร์ ลีก ไปเรียบร้อย

     สตีเว่น เจอร์ราร์ด หลังเกมนี้บ่นลูกทีมตัวเองว่าครึ่งแรกเล่นด้วยความเกร็ง ไม่เชื่อมั่นในแผนงานของทีม ซึ่งตรงนี้เห็นด้วยมาก เพราะจุดเริ่มที่อาร์เซนอละครองเกมได้คือ ความผิดพลาดของวิลล่าเป็นที่ตั้ง ยิ่งถ้าจะเล่นแผนที่ต้องใช้ความเข้าใจเกมสูงมากเท่าไร นักเตะต้องทำได้ตามแผนอย่างละเอียดมากเท่านั้น แต่พอครึ่งหลังตรงนี้ก็ยิ่งชัดเจน

ครึ่งหลัง ความนิ่งในเกมรับ ความแม่นยำที่ลดลงในเกมบุก และผลงานตัวสำรองที่ไม่ได้ตามสั่ง

     วิลล่าเริ่มครึ่งหลังมาทางเลือกพวกเขาไม่ได้มีอะไรมากนัก พวกเขาดันเกมทันที เราได้เห็นการเพรสซิ่งบอลตั้งแต่แดนบน วิ่งไล่กันบ้าคลั่งมาก ซึ่งบางช่วง วิลล่า สามารถครองเกมได้ขั้นครองบอล 75:25 เลยก็มีแต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาไปไม่ได้สุดทางอย่างที่ต้องการคือพวกเขาออกบอลกันไม่แม่นยำในการเซตเกมเพื่อจะขึงใส่อาร์เซนอลแบบต่อเนื่องและอีกเรื่องคืออาร์เซนอลแดนกลางของพวกเขาบีบพื้นที่ได้ชะงัดกว่าและรอสวนกลับ

     บางช่วงเราจะได้เห็นว่า วิลล่า สร้างเกมรุกได้ช่วงใหญ่ ๆ เลย แต่พวกเขาเอาบอลเข้าพื้นที่อันตรายไม่ได้ ครั้นพอจะโหมใส่ พวกเขาก็ขาดช่วงในเกมบุก เพราะ อาร์เซนอล กับการยืนแบบ 4-4-2 พวกเขาใช้การเคาะบอลสั้น และอาศัยความสามารถเฉพาะตัวผู้เล่น แกะเพรสซิ่งอออกมาได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ถ้าแกะได้พวกเขาก็ได้สวนทุกครั้ง เพราะ เออเดการ์ด – สมิธ โรว์ หรือว่า ซาก้า พวกนี้ ไม่มีความเร็ว ก็เบสิกครองบอลแน่น บวกกับมีชาก้า – ปาเตย์ ที่เด่นในเรื่องการตัดบอล–แย่งบอล วิลล่าก็ยิ่งลำบาก แต่อย่างไรก็ตาม “จุดเปลี่ยน” ที่เกือบ “เปลี่ยนเกม” คือคุณภาพของตัวสำรองของ อาร์เซนอล เอง

     แอสตัน วิลล่า ในฐานะผู้ตามไม่มีทางเลือกอยู่แล้วในการใส่ตัวรุกลงมาเพิ่มเติม เข้าใจกันได้ทีมตามหลัง การเติม เบอร์ทรานด์ ตราโอเร่ และ เลออน ไบลีย์ ลงมาแทน พวกเขามองหาความเร็วมากขึ้นในการจะทำให้อาร์เซนอลเกิดข้อผิดพลาดให้ได้ แต่มันไม่เป็นผลเท่ากับ ตัวสำรองสองคนแรกของอาร์เซนอลเอง การลงมาของ นิโกล่าส์ เปเป้ และ เอ็ดดี้ เอนเคเธีย สร้างข้อผิดพลาดเกิดขึ้นมากกว่าประโยชน์ที่ได้รับ เปเป้ ลงมาวูบวาบเพียงไม่กี่นาทีแรก แต่หลังจากนั้นผิดพลาดหลายต่อหลายครั้ง ไม่ต่างจาก เอนเคเธีย ที่เป็นอีกเกมที่ได้โอกาสแล้วยังคงไม่น่าพอใจกับฟอร์มการเล่น

     วิลล่าเปลี่ยตัวมาบุก อาร์เซนอล เปลี่ยนตัวมาเพิ่มความสด ให้แดนหน้าช่วยกันเก็บบอลให้ได้ หรือยิ่งดีคือสวนกลับให้ได้ แต่สุดท้ายทั้งสองส่วนนี้ ทำได้น้อยมาก และนั่ทำให้ วิลล่า ยังคงมีโอกาสในเกม  โมเมนตัมช่วงท้ายเกม วิลล่า บุกหนัก แม้กระทั่งแมตตี้ แคช และ แอชลีย์ ยังก็ดันเกมขึ้นมาด้วย แต่ท้ายที่สุดแล้ว ความไม่แม่นยำของพวกเขาไม่มากพอจะสร้างโอกาสอะไรได้ และอาร์เซนอล เอาตัวรอดได้แบบไม่ได้เหนือกว่า แต่พวกเขานิ่งกว่าในเวลาคับขัน