ด้านมืด และการกลับมาของ “ลุค นิลิส”

นักกีฬาอาชีพ กับ อาการบาดเจ็บ เป็นสิ่งที่ต้องบอกว่า เป็นของคู่กัน และไม่มีใครอยากคู่ หรืออยากเจอด้วย ไม่ว่าจะเล็กน้อยก็ตาม แต่สำหรับบางคนแล้ว เรื่องของอาการบาดเจ็บ เปลี่ยนชีวิตของเขาที่เหลือไปตลอดกาล เข่นเดียวกับบางคนที่ อาการบาดเจ็บ พรากเขาออกจากกีฬาที่เขารักไปชั่วชีวิต

ลุค นิลิส กองหน้าชาวเบลเยี่ยม เข้าใจความรู้สึกนี้เป็นอย่างดี ในฐานะของ นักเตะ ที่กำลังจะไปได้สวยกับ แอสตัน วิลล่า สโมสรใหม่ของเขา ซึ่งเพิ่งลงเล่นไปเพียง 5 เกมเท่านั้น แต่แล้ว อาการบาดเจ็บ ก็พรากเขาจากการเป็นนักเตะอาชีพไปตลอดกาล ด้วยอาการบาดเจ็บที่ได้รับการระบุว่า “สยอง” ที่สุดครั้งหนึ่งตั้งแต่ ก่อตั้งพรีเมียร์ ลีก เป็นต้นมา

ลุค นิลิส เป็นกองหน้าของสโมสร อันเดอร์เลชท์ ตามด้วย พีเอสวี ไอน์โฮเฟ่น ซึ่งเขาประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูงกับสองสโมสร ทั้งได้แชมป์ลีก และผลงานยิงประตูถล่มทลาย รวมถึงการติดทีมชาติเบลเยี่ยม

ด้วยวัย 32 ปี เขาเลือกย้ายมาเล่นในอังกฤษที่เขาฝันมาตลอดชีวิต ด้วยการเซ็นสัญญาสองปีกับ “สิงห์ผงาด” แอสตัน วิลล่า ก่อนที่จะเกิดเรื่องในเกมกับ อิปสวิช ทาวน์ ในวันที่ 9 กันยายน 2000 หรือประมาณหนึ่งเดือนหลังจากฤดูกาล 2000-2001 เริ่มต้น

อุบัติเหตุที่สยองที่สุดครั้งหนึ่งในพรีเมียร์ ลีก

หลังจากเกมเริ่มต้นไปเพียง 8 นาที “อุบัติเหตุ” ที่สยองที่สุดครั้งหนึ่งในพรีเมียร์ ลีก

ในจังหวะบอลโหม่งเข้าไปในเขตโทษของ อิปสวิช นิลิส พุ่งเข้าหาบอล เช่นเดียวกับ ริชาร์ด ไรท์ นายทวารก่อนมีการปะทะกัน และ “ขา” ขวาของ นิลิส เข้าไปอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้างของ ไรท์ และ มันถูกหนีบพร้อมกับ “หัก” เป็นตัวอักษร U ในภาษาอังกฤษ ซึ่ง นิลิส ลงไปนอนกับพื้นด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรง

https://www.youtube.com/watch?v=S5O4gj-Pr94

เขาถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลโดยทันที หลังทีมแพทย์ของทั้งสองสโมสรช่วยกันปฐมพยาบาลเบื้องต้น ก่อนที่ต่อมามีการยืนยันจากทางโรงพยาบาลว่า กระดูกขาของเขาหักถึงสองจุดด้วยกัน และต้องเข้ารับการผ่าตัดทันที

นิลิส ตัดสินใจเดินทางกลับไปพักฟื้นร่างกายที่ เบลเยี่ยม บ้านเกิด ก่อนที่จะผ่านไปเกือบ 5 เดือน หลังจากเกิดอุบัติเหตุ เขาก็ตัดสินใจเลิกเล่นฟุตบอลออาชีพ หลังได้เข้ารับการปรึกษาจากแพทย์หลายคน เกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเขา แม้ว่าจะหายดี แต่ก็จะไม่สามารถกลับลงเล่นด้วยสภาพร่างกายที่ดีดังเดิมได้อีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องลงเล่นในลีกที่เล่นด้วยใช้พละกำลัง และร่างกายมากอย่าง พรีเมียร์ ลีก และนั่นทำให้เขา ประกาศเลิกเล่นฟุตบอลอาชีพ ในเดือนมกราคม 2001 ด้วยวัย 33 ปี

นั่นคือสิ่งที่คนทั่วไปทราบ หลังจากนั้น ทุกอย่างเงียบหายไปจากหน้าสื่อจนกระทั่ง 20 ปีต่อมา เขาพร้อมคุยเปิดใจในเรื่องนี้ กับเรื่องรายละเอียดที่อยากลำบากในการตัดสินใจอำลา และชีวิตหลังจากนั้นของเขา

ชีวิตที่ไม่มีฟุตบอลเป็นอาชีพ

“หลังจากการผ่าตัดจบลง ชีวิตของผมยังไม่จบ การผ่าตัดเกิดปัญหาเลือดไม่ไหลเวียนไปยังขาของผม และนั่นทำให้ผมเกือบต้องเสียขาของตนเองไป ผมกังวัลมาก และแพทย์ ต้องผ่าตัดอีกรอบทันที เพื่อรักษาขาไม่ให้ตายไป พวกเขาทำการเปิดช่องในขา ให้เลือดไหลเข้าไปได้อีกครั้ง หมอมาบอกผมว่า ทุกอย่างเรียบร้อย แต่เอาจริงผมก็รู้ว่า มันก็เกือบไม่รอดเหมือนกัน”

ในช่วงแรกที่บาดเจ็บ ริชาร์ด ไรท์ นายทวารอิปสวิช ทาวน์ เดินทางมาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาล แต่เขาปฏิเสธที่จะพบ เนื่องจากเขาไม่ได้ต้องการพบหน้า แม้จะเข้าใจได้ว่ามันคืออุบัติเหตุ อย่างไรก็ตาม ไรท์ ก็มาเยี่ยมเขาหลายต่อหลายครั้ง และ นิลิส เริ่มทำใจยอมรับได้มากขึ้น ทำให้พวกเขาทั้งสองคนได้พบกัน หลังเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น ทั้งนี้ นิลิส ยอมรับว่าเขาจะไม่ขอไปเหยียบสนาม พอร์ทแมน โร้ด ที่เกิดเรื่องจนเขาเจออาการบาดเจ็บอีกแล้ว

“ผมบอกกับเขาไปว่า ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น ผมไม่โทษเขาหรอก เอาจริงนะ ผมจำได้ว่าเขาโล่งใจมากที่ผมไม่โทษว่าเป็นความผิดของเขา เพราะผมก็รู้สึกแบบนั้น และถึงวันนี้ผมก็ยังคิดแบบนั้น” นิลิสกล่าว

“เราสองคนต่างมองบอล ไรท์ วิ่งออกมาเพื่อจะเตะบอลทิ้ง ส่วนผมวิ่งเข้าหาเพราะผมต้องการยิงประตู เราสองคนสนใจแต่บอล แต่ไม่ได้สนใจคนอื่น ผ่านมาหลายสิบปี ผมบอกตัวเอง และยอมรับว่ามันคืออุบัติเหตุทางฟุตบอล”

หนึ่งเดือนผ่านไป ทีมแพทย์ก็ส่งรายงานอาการบาดเจ็บมาให้เขาอ่าน ปัญหาที่เลวร้ายที่สุด คือกล้ามเนื้อขาขวาของเขาโดนทำลายอย่างรุนแรงเกินไป ในขณะที่ แอสตัน วิลล่า พยายามอย่างที่สุดในการช่วยเหลือ พวกเขาดูแลรับผิดชอบทั้งหมดในการผ่าตัด เช่นเดียวกับเพื่อนร่วมทีม แอสตัน วิลล่า หลายคนที่มาเยี่ยม และให้กำลังใจเขา ขณะที่ นิลิส ตัดสินใจกลับไปเบลเยี่ยม ด้วยสภาพหัวใจแตกสลาย

หลังเก็บตัวมานาน ...

“มกราคม 2001 ผมตัดสินใจเลิกเล่น เพราะร่างกายผมไม่พร้อมอีกแล้ว ผมต้องเซ็นเอกสารเพื่อเป็นการยืนยันว่า ผมไม่สามารถลงเล่นได้อีกแล้ว ผมร้องไห้ไปพร้อมกับการเซ็นเอกสารนั้น มันคือวันใจสลายของผม ผมเกิดมาวันแรก พ่อผมก็ให้ลูกบอลกับผมเป็นของขวัญ จนมาวันนี้ผมต้องเซ็นเพื่อบอกกับคนอื่นว่าผมเล่นฟุตบอลไม่ได้แล้ว มันยากเกินรับไหว”

“ช่วงแรกหลังจากเลิกเล่น ผมก็เก็บตัวอยู่ในบ้านยาวนาน ผมไม่แน่ใจว่านานแค่ไหน ผมอยากลืมสิ่งที่เกิดขึ้น และก็คิดถึงหลายเรื่องที่เกิดขึ้นช่วงนั้น ยกเว้นวันที่เกิดเรื่อง”

“เซอร์ บ๊อบบี้ ร็อบสัน ซึ่งเคยทำงานกับผมสมัยเล่นกับ พีเอสวี โทรหาผม เขาบอกผมว่าอย่าเสียใจเกินไป แต่จงภูมิใจว่าครั้งหนึ่งเราเคยเป็นนักเตะอาชีพมาแล้ว ผมโชคดีมากที่เคยทำงานร่วมกับ เซอร์ บ๊อบบี้ เขาเป็นคนที่ยอดเยี่ยม และสอนผมว่า ฟุตบอล สนุกได้ก็ต่อเมื่อผู้เล่นสนุก ดังนั้นลงสนามไป ทำให้คนดูเห็นว่าคุณสนุกกับมันแค่ไหน และพวกเขาก็จะสนุกกับคุณไปด้วย ผมไม่เคยลืมมันเลยตลอดชีวิตการเล่นฟุตบอล แต่พออาการบาดเจ็บนี้เกิดขึ้น ผมเสียศูนย์ พาจิตใจของตนเองกลับมาไม่ได้ ผมจมกับความทุกข์”

นิลิส ใช้เวลายาวนานถึง 4 ปีในการกายภาพบำบัดอาการบาดเจ็บครั้งนั้น ในปี 2005 เป็นครั้งแรกนับจากอาการบาดเจ็บครั้งใหญ่ ที่เขาสามารถจับบอลด้วยเท้าขวาของตนเอง

“ผมคิดว่าผมจะกลับมาเดินไม่ได้อีกแล้ว มันเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานมาก และคนที่ช่วยผมเอาไว้ คือ นักจิตวิทยาของผม เขาบอกผมให้ลุกจากเตียงทุกวัน พยายามอย่างไรก็ได้ ให้มาหาเขาทุกเช้า ทั้งที่เวลานั้นผมเหมือนคนมีขาข้างเดียว ถ้าวันไหนผมไม่ได้ลุกจากเตียง เขาจะมารับผมเดินออกจากบ้านมาด้วยกัน”

“ผมทำงานหนัก แต่ก็ไม่อยากเชื่อว่าสุดท้ายผมไม่ใช่แค่เพียงกลับมาเดินได้ แต่ผมยังกลับมาสัมผัสลูกบอลได้อีกครั้ง”

ผ่านมาแล้ว 20 ปี ลุค นิลิส จาก “ลุค” กลายเป็น “ลุงลุค” ทำงานในวงการฟุตบอลกับสโมสร อันเดอร์เลชท์ อดีตสโมสรสร้างชื่อของตัวเอง ในฐานะของ ผู้อำนวยการกีฬา และเขาพร้อมแล้วกับการพูดคุยถึงเรื่องราว “วันสุดท้าย” ของเขาในฐานะ นักเตะ อาชีพ และชีวิตหลายปีหลังจากนั้นกว่าจะกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุขอีกครั้ง โดยก่อนหน้านี้เขาผ่านงานมาหลายสโมสร ในหลายตำแหน่ง และเขาทำมันทันทีหลังจากตัวเองกลับมาเดินได้ตามปกติ

“ผมไม่สามารถมีชีวิตโดยไม่มีฟุตบอลได้หรอก มันคือชีวิตของผม ผมเคยไม่มีชีวิตมาแล้วเมื่อเจอกับอาการบาดเจ็บนั้น แต่ผมก็กลับมาได้ พร้อมกับจิตวิญญาณใหม่”

“ผมพอจะบอกกับคนอื่นได้เต็มปากว่า ผมกลับมาแล้ว!!”